Iets betekenen voor de maatschappij. Dat was voor Roos Bol de belangrijkste reden aan de slag te gaan als beleidsadviseur mariene milieu bij het ministerie van Infrastructuur en Waterstaat. Haar kennis van mariene wetenschappen en de werkervaring die ze heeft opgedaan bij Rijkswaterstaat kan ze hier optimaal inzetten.
Een gezonde zee, die duurzaam wordt gebruikt
Een van de drukste zeeën ter wereld
Roos richt zich op de Noordzee. 'Je verwacht het misschien niet, maar dit is een van de drukste zeeën ter wereld. Hier komen onder meer natuur, visserij, scheepvaart en windparken samen. Tel daarbij op dat onze zeeën een essentiële bron zijn voor zuurstof, voedsel en grondstoffen én ons de ruimte bieden voor vrijetijdsbesteding, en je begrijpt dat er grote belangen spelen. Mijn collega’s en ik zetten ons in om te zorgen dat er geen schade wordt toegebracht aan het mariene milieu. Zo werken we aan een gezonde zee, die duurzaam wordt gebruikt.'
Hechte internationale samenwerking
Werken aan het beschermen en herstellen van de Noordzee doet Roos op basis van de Europese Kaderrichtlijn Mariene Strategie. De zee houdt namelijk niet op bij de landsgrenzen. Daarom heeft internationale samenwerking hierin een centrale plek. ’Samen met een collega heb ik een coördinerende rol. We zorgen voor de Nederlandse inbreng in de internationale overleggen, en stemmen af met collega’s van ons eigen ministerie, Rijkswaterstaat en het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Samen met andere landen brengen we in beeld hoe het zeemilieu in onze Noordoost-Atlantische regio ervoor staat. We bepalen doelen en stellen maatregelen vast. Ik zit ook regelmatig om tafel met natuurorganisaties of belangenvertegenwoordigers van de visserij. De juiste balans tussen alle belangen; daar draait het om.’
Nederland als voorbeeld
Concrete voorbeelden waar Roos aan werkt zijn er genoeg, bijvoorbeeld geluidsoverlast. 'De aanleg van windparken op zee is essentieel voor de energietransitie, maar veroorzaakt ook onderwatergeluid door het heien. Dat geluid kan de ecologie verstoren. Door strenge decibeldrempels beperken we deze overlast’. Een ander onderwerp is de vermindering van de plasticsoep en zwerfafval op de stranden. ‘Plastic vervuiling pakken we aan bij de bron, vanuit de EU, het Rijk of soms ook samen met stakeholders. Zo houdt Rijkswaterstaat ieder jaar de verkiezing ‘Schoonste strand van Nederland’. Hierbij werken we samen met strandpaviljoens en gemeenten aan bewustwording. Een ander voorbeeld is het project Fishing for Litter, waarbij vissers afval verzamelen en inleveren. In internationale context delen we deze best practices graag met andere landen.'
Profijt voor vele generaties
Hoe zorgen Roos en haar collega’s ervoor dat problemen op zee op de juiste agenda komen? Een voorbeeld is het EU-verbod op single use plastics, zoals plastic rietjes. ’In de internationale monitoring van strandafval zagen we wegwerpplastics steeds terugkomen in de top 10. Op basis van die monitoringsgegevens heeft de EU dit verbod opgesteld. Daarnaast hebben we in Nederland nu een verbod op gratis plastic tasjes, en statiegeld op plastic flesjes. Sindsdien zien we dit soort afval een stuk minder op de stranden. Sowieso gaat het met het strandafval de goede kant op. Gemiddeld vinden we nu ruim een kwart minder afval op de stranden dan 10 jaar geleden. Maar er is nog steeds genoeg werk aan de winkel. Zeeën reageren nu eenmaal traag op aanpassingen. Als je bijvoorbeeld zorgt dat de vervuiling in de rivieren die uitkomen op de Noordzee afneemt, kan het soms nog jaren duren voordat je daarvan de effecten op de zee merkt. Maar: als we het samen doen en consequent zijn, hebben vele generaties er profijt van.'
Win-winsituaties
Dat Roos hier op haar plek zit is duidelijk. ’Ons team bestaat uit bevlogen mensen die, vanuit huis en vanuit het kantoor in Den Haag, werken aan gezonde zeeën en oceanen. Los van de diversiteit van het werk en de interactie met vele collega’s en externen, is de maatschappelijke bijdrage mijn grootste drijfveer. Hoe mooi is het bijvoorbeeld als onze windparken op zee straks bijdragen aan de energietransitie en tegelijkertijd ons ecosysteem niet verstoren. Dat soort win-winsituaties, daar ga ik voor.'