Blog: Op consulaire stage

3 redenen om te solliciteren

Ik solliciteerde voor de opleiding voor startende beleidsmedewerkers bij BZ (of ‘het klasje’, zoals iedereen het uiteindelijk noemt) om 3 redenen: 1. Ik wil graag dicht op het beleid werken, en écht resultaat zien van mijn werk in de samenleving; 2. Ik zoek een baan waar ik de breedte kan blijven opzoeken en me elke paar jaar op nieuwe onderwerpen kan storten en 3. Ik geniet van het werken in de internationale betrekkingen, waar je rekening moet houden met verschillende culturen en opvattingen. Deze 3 factoren vormen onderdeel van mijn dagelijks werk, maar in Santo Domingo en Washington zie ik wat de praktijk is op de ambassades.

Het werk in de praktijk leren kennen

Ik heb nog nooit op een ambassade gewerkt, of stage gelopen. Voor mij is deze eerste reis voor BZ dus ook meteen mijn eerste kennismaking met het werk op de post, en met name het consulaire werk. Voordat ik bij BZ solliciteerde heb ik ervaring opgedaan in ontwikkelingssamenwerking: evaluaties en studies van ontwikkelingssamenwerkingprojecten en -beleid. Consulaire zaken en visumbeleid zijn voor mij dus net zo nieuw als voor de andere klasgenoten die op stage gaan – hier komt de variëteit van de onderwerpen die binnen BZ spelen terug. Door mijn werk bij DCV heb ik echter wel een kleine voorsprong in de afkortingen (die je bij BZ véél hebt) en weet ik hoe het beleid en de processen werken. De stage is een mooie kans om te zien wat dit in de praktijk betekent.

Aanspreekpunt voor Nederlanders in het buitenland

In Santo Domingo ga ik met de plaatselijke consulaire medewerker op de ambassade mee op gedetineerdenbezoek. BZ is hét aanspreekpunt voor de Nederlander in het buitenland, en dus ook voor de gedetineerden. Ik zie hoe Nederland de gedetineerden ondersteunt, bijvoorbeeld met een maandelijkse financiële bijdrage en vitaminepillen. Dat is hard nodig in de Dominicaanse gevangenissen. Het is een mooi voorbeeld van hoe iets kleins al een wezenlijk verschil kan maken. Hier zie je direct impact van het beleid. Na het bezoek spreek ik met de ambassadeur en schakelen we met een collega van mijn directie in Den Haag die zich bezighoudt met gedetineerdenbeleid. De ambassadeur onderhandelt met het ministerie van Buitenlandse Zaken van de Dominicaanse Republiek over een verdrag dat het mogelijk maakt dat Nederlandse gedetineerden hun straf in eigen land kunnen uitzitten. Dat is iets wat veel Nederlandse gedetineerden in de Dominicaanse Republiek graag willen. Naast de gevangenisbezoeken, praat ik ook met de consulair medewerker die aan de balie zit, waar paspoorten worden verstrekt, maar ook legalisaties en consulaire verklaringen aangevraagd worden. Al staat alle informatie online, veel mensen komen toch met onjuiste of onvolledige documenten. Zij geeft mensen de juiste informatie en helpt ze op weg met paspoortaanvragen. De cultuur hier is anders, mensen gaan niet tot in de puntjes voorbereid op pad

Klein Den Haag

Na Santo Domingo vlieg ik door naar Washington DC. Daar zitten zowel de ambassade als onze regionale visum back office, de RSO (Regional Service Organisation). Hier wordt beslist over alle visumaanvragen van het Westelijk Halfrond (Noord-, Midden- en Zuid-Amerika), en daarnaast ook de aanvragen voor Caribische visa vanuit de hele wereld. Bijvoorbeeld over de visumaanvragen van mensen die in Santo Domingo hun visumaanvraag voor ofwel Nederland ofwel één van de Caribische eilanden van het Koninkrijk hebben ingediend. De RSO zit in hetzelfde pand als de ambassade. Vergeleken met Santo Domingo een totaal andere ambassade, veel groter, zowel het gebouw als aantal collega’s. De Nederlanders die hier door de consulaire medewerkers ondersteund worden zijn vooral gezinnen en mensen die naar de Verenigde Staten geëmigreerd zijn. Zij hebben vooral contact over paspoortaanvragen en/of verlenging en de jaarlijkse festiviteiten rond Koningsdag. Tijdens mijn verblijf in Washington heeft de plaatselijke consulaire medewerker de ‘Naturalisatieceremonie’ gepland. Mensen die ofwel een Nederlandse ouder of een Nederlandse partner hebben en het benodigde traject hebben doorlopen, worden dan officieel Nederlands staatsburger. Gezamenlijk zingen we het Wilhelmus, en maken we grappen over het woord ‘gezellig’ en hoe moeilijk die harde g is uit te spreken. Een beetje kneuterig misschien, maar je ziet dat onze nieuwe Nederlandse medeburgers het enorm waarderen.

Fantastische kans

Kortom: de consulaire stage is een goede manier om het consulaire domein te leren kennen en te ontdekken wat het beleid dat we maken in Den Haag betekent in de praktijk. Als beginnend beleidsmedewerker bij BZ is het ook een fantastische kans om het werk op ambassades mee te maken, in de praktijk te zien wat BZ kan betekenen, hoe er maatwerk gemaakt wordt voor de culturele context, en op hoeveel verschillende vlakken de medewerkers van BZ bezig zijn.

30 oktober 2017